تو سکوت لحظه هام یه بهت تلخه این صدای نیمه جون بغض یه مرده بشنو این مرثیه ی تلخ سکوت و این صدا ترانه نیست قصه ی درده نتونستی منو از نگام بفهمی نتونستی غم و تو صدام بفهمی نتونستــــــــی… نمیدونی که کجا جون میده قلبم تو کدوم ثانیه های شب اسیرم باید از حصار پیله رها شم تا ته این شب تیره پر بگیرم نتونستی منو از نگام بفهمی نتونستی غم و تو صدام بفهمی نتونستــــــــی… حالا باید خونه رو از نو بسازم خونه ای که خسته از این همه درده تو نتابی به شبای خالی من دست من ، نگاه من ، زندگی سرده کاش بیای و منو از نگام بفهمی کاش بیای و غم تو صدام بفهمی کاش بیای و…